Janet schaatst Natuurijs Grand Prix in Zweden

Natuurijs Grand Prix in Lulea Zweden
Na de Weissensee mocht ik ook met het team mee naar Zweden. Ondanks dat het ook natuurijs is, is dit heel anders dan de Weissensee. Dat bleek al direct bij aankomst, het was koud en bij de eerste training voel je ook dat het ijs veel harder en stroever is door de lage temperaturen.
We reden met zijn drieën in Zweden Vera, Daniëlle en ik. Voor Daniëlle was dit een soort afscheid ’overnieuw’ omdat ze vorig jaar zo hard was gevallen.

Donderdag was de eerste wedstrijd met temperaturen tussen -20 en -16, het was een zware wedstrijd en helaas haalden Vera en ik de finish niet omdat we heel erg botte schaatsen hadden. Daniëlle zat nog een poos in de kop-groep en werd 18e.
Vrijdag deden we iets heel anders dan schaatsen, namelijk een sleehondentocht! Dat was erg gaaf!
Zaterdag waaide het erg hard en dat maakte de wedstrijd opnieuw zwaar, alleen ook weer heel anders. Van te voren hadden we besproken om elkaar op te zoeken in de sprint en dat lukte best ook al was het niet voorin de wedstrijd. Vera lanceerde mij voor de sprint en ik werd 21e.
Zondag was het ineens +4, maar met een meter ijs in de Botnische Golf kon er gewoon geschaatst worden. Het was weer een pittige dag maar we hebben allemaal de finish gehaald. Vera werd 22e, ik 29e en Daniëlle 32e.

We hebben een topweek gehad en veel geleerd met het team. Ik hoop volgend jaar beter bestand te zijn tegen de zwaardere Scandinavische omstandigheden. Ik heb er nu al zin in!

Groetjes, Janet

foto: timsimaging