Landgoed Duin en Bosch is een buurtschap in Castricum. Dit stamt uit de tijd dat psychiatrisch ziekenhuis Duin en Bosch werd opgezet in het begin van de 20e eeuw. Er werd niet één gebouw neergezet, maar tientallen kleinere gebouwen werden verspreid over het landgoed. Op Duin en Bosch zijn een twintigtal rijksmonumenten die van oorsprong werden gebruikt door het zorgcentrum. Nieuwe gebouwen dienen in de geldende Zwitserse Chaletstijl gebouwd te worden, maar dan middels een moderne vertaling.

In het gebouw komen drie groepen van elk negen bewoners te wonen elk op een eigen etage met eigen royale buitenruimte. Het betreft bewoners met een lichte verstandelijke beperking die ouder zijn geworden en daarmee ook ouderdomsklachten hebben gekregen. Deze bewoners krijgen voor een belangrijk deel dagbesteding aangeboden dicht bij hun woonomgeving. Een groot deel van de bewoners heeft vanwege hun hoge leeftijd minder behoefte aan dagbesteding extern en meer aan hobby- en ontmoetingsruimten in het woongebouw. Daarnaast biedt ook de ligging op Landgoed Duin en Bosch faciliteiten voor ontmoeting en dagbesteding.

Het perceel kenmerkt zich door de aanwezigheid van een duinvolume met cultuurhistorische waarde op het achterterrein. Aan de voorzijde is het perceel behoorlijk vlak en daarmee geschikt te maken voor de doelgroep met (sterk) verminderde mobiliteit. Ook bij het tuinontwerp wordt aansluiting gezocht bij de bestaande landschappelijke kenmerken.